Eens niet helpen. Helpt.

Feestdagen. Je gaat veel treurige verhalen horen, iedereen heeft ook jouw problemen of kent wel iemand die net hetzelfde ook heeft. En luisteren doet niemand echt goed. Ruzies liggen op de loer. Niet helpen helpt dan. Wel even een handige gesprektechniek hiervoor leren. Lees verder.

Een boekje van Jeffrey Wijnberg ‘Niet-helpen voor hulpverleners – waarom het leven als therapeutisch genoeg is’ kan ik iedereen aanraden. Zeker in deze tijd. Een paar fladderen van het boek, naar ik hoop niet te veel om copywriter fouten te maken… Ga de schrijver benaderen en er een cursus item van maken.

De weerstand voor verandering is bij mensen groot. En hoe actiever de hulpverlener wordt, hoe passiever de mens. En je kan ook naar jezelf kijken als hulpverlener voor jezelf. Hier past dan de methode van de niet-hulp. Schitterend. Lees mee met wat voorbeelden van gesprekvoering die ik uit het boek haalde.

Te gebruiken in de komende feestdagen:

Ik kom niet echt meer aan mezelf toe.

Jong gezin zeker, kleine kinderen, en dan nog het werk erbij.

Ja, precies.

Is natuurlijk ook niet de levensfase waarin je aan jezelf toe moet komen.

Hoezo?

Andere prioriteiten, eerst de verantwoordelijkheden… En dan is er tijd om naar bed te gaan.

Ja, zo is dat mooi samengevat.

Dat duurt nog wel een aantal jaren. En als je dan wel aan jezelf toekomt, dan weet je niet hoe je je tijd kunt benutten en heb je last van het lege-netsyndroom, weer de volgende fase.

Dus ik hoef het niet als probleem te zien?

Mag wel, maar heeft weinig zijn: het is zoals het is, even doorbijten.

Hmmm… ik heb toch wel behoefte aan ‘me-time’.

Hoe wil je dat dan organiseren?

Ja, goeie vraag….waarop ik geen antwoord heb.

Nee, ik ook niet.

Schitterend!

---

De schrijver zegt ook dat een probleem dat ingebracht wordt bijna als vanzelf ook klinkt als een probleem. En dat er vaak een emotie genoemd wordt die niet altijd bij het probleem hoort. Eerst zien of het past, en daarna vaststellen dat er niets mis is met het hebben van die emotie.

Nog een schitterende:

Hoe krijg ik wat orde in de chaos?

Alsof je dat niet weet.

Je bedoelt dat ik alles zo uitstel?

Dommetje spelen kan ik ook.

Goed, lijstjes maken en simpelweg afwerken.

Gefeliciteerd.

Waarmee?

Met zulke verstandige plannen, alleen, ga je het ook doen?

Dat is de vraag inderdaad.

Een vraag waar jij alleen het antwoord op hebt.

Inderdaad.

En als het kerstfeestje niet goed verloopt, ga je deze conversatie wellicht doen:

Wat is het probleem?

Mijn familie.

Tja, die woorden zijn haast synoniem.

Hoe bedoel je?

Zeg familie en er is altijd wel een probleem.

Tja, dat is wel waar.

Dus waarom breng je dat ter sprake?

Ik denk er over om mijn ouders een tijdje niet meer te zien.

Daar zal je wel zo je redenen voor hebben.

Klopt.

Dus wat is het probleem?

Ik twijfel of ik het wel moet doen.

Twijfel is een goede manier om de juiste beslissing te nemen, of niet dan?

Ja, dat is waar.

Dus wat is het probleem?

Als je het zo stelt, dan is er misschien geen probleem.

Ok, anders nog wat?

Nee.

Mooi, dan zijn we gauw klaar.

Ja, inderdaad.

Dus kopen dat boekje!

Rudolph

17december 2021