de Nestor was een beroemd blad in de jaren 80. Nu in 2021 kijk ik met zeer veel plezier terug op die tijd van tijdschriften maken.
Mocht iemand dit lezen die toen ook betrokken was, wees zo goed me een bericht te zenden, zou ooit dit initiatief wel weer een nieuw leven willen inblazen, maar dan online. Of fijn ouderwets met drukinkt. Mail me op rudolph.regter@outlook.com
Start van tijdschriften maken. De Nestor, blad gelezen door paar duizend studenten.

de Nestor
Het eerste exemplaar uit 1989
Wanneer was dit?
De Nestor was een tijdschrift dat uitkwam in de jaren 90 en verslag deed van vele wereldgebeurtenissen. Met een redactie die een verfijnt soort taalgebruik had en een kleine oplage had en zo een niche product was voor de ‘denkers’ uit die periode.
Waar?
Het tijdschrift werd samengesteld op de 10e verdieping van een studentenflat in Amstelveen, op de grens met Amsterdam. De flat had een gang waar iets van veertien deuren op uitkwamen waar achter studenten woonde op een kamer van iets van vijf bij vijf meter met een badkamer en kleine hal met daarin een kast voor je kleren. En een balkon, waar het zomers goed toeven was. Vele kaasfondue avonden heb ik daar gehad, gezeten naast gezellige mensen. Mijn overbuur had op haar balkon gras gelegd, zo kon je op het platteland zitten op de tiende verdieping.
Een lange gang dus, aan het eind van de gang een brandtrap en aan het begin een deur naar de keuken die door veertien jongeren gebruikt werd. Wat koelkasten en immer draaiende wasmachine, grote tafel, kookblok en TV, dat was zo een beetje de inrichting.
En daarvoor een telefoonhokje. Met een telefoon waar je anno 2022 niet veel weet meer van hebt, maar in die tijd zat een telefoon vast aan een draad. En had een draaischijf. En die draaischijf was bedoeldom een nummer te kiezen, mocht je dat ook niet meer weten…. Schitterende plek, waar studenten dus ‘aan de telefoon hingen’. De mensen die daar aan het begin van de gang woonde, moeten veel last hebben gehad van een vaak luid rinkelende telefoon.
Veertien studenten van allerlei afkomst en studierichting. In de jaren 80, dat was een concept voor veel zware discussies, harde muziek, vegetarische eten met veel kruiden en nachtenlang durende gesprekken.
Het complext van flats bestond uit twaalf flats van veertien verdiepingen, met een lift in het midden. Twee liften voor twee flats van veertien verdiepingen…. Tja, dat was soms wachten op de lift… en als je hoger dan de 10e verdieping woonde ging je liever wachten dan de trap nemen…
Redactie
- Arend van Eijnsbergen
- Herman Kaemingk
- Marc Thelen
Fotograaf
- Marco van der Linden
Medewerkers
- Rob van Leeuwen
- En een groep losse journalisten
Opmaak…. met foppy disks….
Dat was in die tijd moeilijk het opmaken van het blad. Dat kon al wel op een computer maar nog met floppy disks. En een software programma dat we voor veel geld hadden moeten aanschaffen. Veel tijd kroop erin om alles netjes opgemaakt te krijgen en goed aan te leveren aan de drukkerij.
Drukwerk en steeds een feestje
Het drukwerk werd aangeleverd op …. (dat ik het even niet meer weet…. ) Als het drukwerk door ons werd opgehaald, was dat altijd een moment van een feestje. Verse drukwerk heeft een fijne geur en iets fysieks in je handen hebben dat je daarna gaat verspreiden had iets actiefs, iets dienend of activistische.


Een start maakte het blad eigenlijk door wat schrijfwerk dat we deden als we aan het telefoneren waren. Dat ging toen nog uitsluitend met een vaste lijn, mobiel bellen bestond nog niet.

Maar een telefoon. Hoe wist je of iemand thuis was?
Op de foto hierboven zie je de bordjes die vertelde of iemand thuis was. En ook de tikken teller, waarop je kon zien hoeveel tikken je verbelde en dat aantal schreef je dan op een papier en aan het eind van de maand werd dat met je verrekend.
Ook nog een draaischijf om het telefoonnummer te draaien. Kosten ruim meer tijd dan met je mobiel nu.