UPC. United Philips Cable, later Pan European Communications, was een samenwerking tussen een grote Amerikaanse kabel firma van meneer Schneider, ‘United International Holdings’ en Philips. Met een hoofdkantoor in Amsterdam, waar vandaan de rest van Europa verovert ging worden. In de hoogtij dagen had UPC activiteiten in meer dan 10 landen in Europa, met een 14 miljoen klanten voor tv, telefonie, internet en mobiel.

[Hier nog meer tekst tzt]

Een van de deelnemingen was Priority Wireless, het is daar dat mijn loopbaan in de telecom en media een Europese dimensie kreeg.

Bellen over lange afstand

Wifi over lange afstand, dat was de gedachte van Priority Wireless. De organisatie was in Amerika gestart, als start up vanuit de kabel business en het hele management was over gekomen naar Amsterdam om daar de firma uit de grond te stampen.

De eerste VP Sales en Marketing was Eric W. Die nam me aan, na een kort uurtje spreken. In veel actietaal vanuit een kantoor waar de inrichting me later bekend voorkwam. Een grote ruimte met bureaux en daar omheen kantoortjes, met glazen wanden en glazen deuren waar de mensen zaten met een rank meer. En had je nog een rank meer, dan was het een kantoor waar de muren niet per se van glas hoefde te zijn. En de stoelen waren ook steeds herkenbaar, de top of the bill bureaustoelen van Aeron.

We maakte plannen om in heel Europa Wimax uit te rollen. Eerst de segmentatie: welke landen zijn interessant. Hier kwamen landen met dunnen penetratiegraad van kabel als eerste naar boven. Zwitserland, Spanje bijvoorbeeld. Dan was het nog belangrijk te weten, hoe we het signaal er gingen krijgen. Eerste netwerk studies werden gedaan, met veel variabelen in de signaal sterkte van de zendmasten. Later toen ik actief betrokken was bij BEN, de mobiele operator om een 3G licency te kopen, kwam ik ook in aanraking met de complexe materia van netwerkplanning. Als verantwoordelijke moest ik beslissngen nemen over waar een mobiel gebruikt werd en of die voor de ogen of aan het oor gebruikt ging worden, maakte veel verschil in de signaal sterkte en dus in het aantal zendmasten dat geplaatst moest worden. Maar terug naar Priority Wireless. We wisten nu het land en zijn potentie, dan de afnemers en dan de zendmasten in hoeveelheid en soort. Vervolgens werd een andere variabele welke plekken er beschikbaar zouden zijn om de zendmasten te plaatsen. We keken met name naar ‘Multi Dwelling Units’ om zo en een aantal bewoners in een appartement complex te hebben en tegelijk de mogelijkheid de omgeving van signaal te voorzien.

Een paar jaar heeft de firma bestaan, deels zelfstandig, deels als onderdeel van UPC. Toen duidelijk werd dat de start up geen potentieel had om snel te groeien werd de organisatie opgedoekt en ging een deel van de mensen over naar het hoofdkantoor van UPC in Schiphol Rijk.

Toen mijn duidelijk werd dat de organisatie gestopt werd heb ik na een paar dagen onduidelijkheid me aangediend bij de CEO van Priority Wireless om opheldering te vragen. Die kreeg ik niet erg. Kondigde toen aan dat ik met mijn medewerkers tijd zou gaan gebruiken om als team nieuwe wegen te vinden voor werk. Hetzij als team, hetzij voor de individuele medewerkers. Ik hielt met ze workshops rond leiderschap, Brand Yourself en sollicitatietrainingen. Maakte openingen in mijn netwerk en we gingen actief de mensen op het hoofdkantoor bewerken.

Solliciteren, hoe apart kan het gaan

Als onderdeel van mijn persoonlijk sollicitatie werd ik uitgenodigd om me Lee Clayton te spreken, de hoogste in rang voor de hele Europese operatie van UPC rond marketing en sales. Ze was een goede bekende van de oprichter van UPC, meneer Schneider en zijn dochter Tina en zoon Michael. Na het sollicitatie gesprek zei ik tegen Lee dat ik graag zou horen wat ze van het gesprek vond en haar na een week een reminder zou zenden. Die reminder was dat ik een grote doos chocolade voor haar afgaf met een klein memoblaadje. Vond dat erg gewaagd, zeker met Amerikaanse mensen moet je erg uitkijken met persoonlijke zaken. Maar het viel goed, ze nam contact op en zei dat ze positief was. Gelet op het belang van de rol die ik zou gaan innemen moest ik nog wel ook nog langs de CEO, Gene Musselman. Een oud militair met de nodige decoraties uit het leger. De geblokte man, met agressieve ogen en grote snor.

Dat sollicitatie gesprek was ook weer uniek. De man, gebruiker van twee eigen vliegtuigen, had het erg druk. Dus mijn suggestie om eens hem te chaffeuren naar een plek waar die moest zijn, werd door zijn secretaresse in dank aangenomen. Maar meneer Musselman deed alles met eigen auto/chaffeur, dus als ik ook akkoord was een mee te rijden van Schiphol Rijk naar de van Baerlestraat, ging dat goed zijn. Dus ik ging met openbaar vervoer naar het kantoor, om dat met meneer Musselman in de auto te stappen en ongeveer een uur een gesprek te hebben. En ik was aangenomen zei hij aan het eind! 

Borrelglaasjes contest

Later kwam ik Gene tegen toen ik de verjaardag vierde van Mireille De Bruycker de VP customer care. We zaten te eten in een restaurant in Den Haag en toevallig kwam Gene met zijn aanhang binnen. We hadden een kort gesprek en kwamen op het feit dat ik een kroeg had gehad in Antwerpen en die als laatste ronde altijd alleen maar jenevertjes schonk die je zonder handen moest dringen. Dat moest Gene ook uitproberen. Maar dan wel met een weddenschap! Wie het snelst de glaasje op had. Hij legde denk ik iets van 200 gulden in, ik had maar 20… Gene won, terwijl ik echt mijn best had gedaan te winnen. Wat een leuke ontmoeting, die ik me nu, jaren later, nog weet te herinneren.

Werken in een Corporate omgeving vond ik de max.

Hier moet ik tzt nog eens meer tekst schrijven.

Voor nu alleen een kleine blik in de gekkigheid die naast het heel harde werken, veel vliegen en lange uren maken, ook gebeurde.

UPC tijd – bouwen van Online team

Bouwde een team rond online, de eerste stappen van UPC, nu Ziggo, op het gebied van internet marketing. We haalde ook direct een prestigieuze prijs, de Spelt in de Hooiberg. Ik organiseerde regelmatig in de zomer bijeenkomsten met bedrijven uit de online wereld die de borrel sponsorde van het team en direct workshops hielden om het team bij te praten over de nieuwste ontwikkelingen in internetland.

[meer tekst later]