Overpeinzing – Heeft de Cosmos zin of een reden? Heeft de Cosmos zin? Is er een reden waarom die bestaat? Met mij en jou erin?

Leestijd: 3 minuten. Nut: advies is: niet lezen, veel onzin.

Er is een fijne podcast ‘Closer to truth’ die een zoektocht maakt naar zin van vanalles. De spreker interviewt veel mensen die super slim zijn als je hun werktitel hoort. Ik luisterde een aflevering ‘Can the Cosmos have a Reason?’ dit weekend en vond die sterk genoeg om op een zondagavond nog eens over te denken.

Nutteloos, maar dat is ok. Kreeg je een bericht in je mail over dit blog bericht, DIRECT deleten zou ik denken… of niet….sorry.

Dus heeft de Cosmos een reden?

Twee mogelijkheden: Er is een reden of er is er geen.

Er is geen reden. Als er geen is, hoeven we niet verder na de te denken zou je zeggen. Maar je kan dan je afvragen waarom er geen reden is? En waarom bestaat er in dat universum – dat geen rede voor zijn bestaan heeft – een mens die zoek naar reden?

Is die mensen niet goed bezig, of de Cosmos raar aan het doen?

RR: mijn spreekt het aan dat er geen reden is. Kan niet uitleggen waarom maar het geeft rust te denken dat er niets nodig is. 

Er is wel een reden. Als er wel een reden is, welke is dat dan? 

En waarom is die niet direct voor iedereen duidelijk? Daarvan kan je nog denken dat de reden dat het niet direct duidelijk voor iedereen is wat de reden is, juist de reden van het bestaan van de Cosmos is, dat de zoektocht hebben de reden is. Als je een zoektocht maakt, ben je bezig, gebruik je energie, moet je keuzes maken.

RR: als er een reden moet zijn neig ik ertoe te denken dat die is positieve energie te laten creëren waardoor de Cosmos kan uitbreiden. Positief gevoel maakt ruimer, je gevoel ruimer en daarmee de Cosmos en daarmee geef je voeding aan de expansie van het heelal. Maar tja, waarom is dat goed of een reden?

Andere mogelijkheid: Het is toevallig.

Die is ook fijn om te overwegen. Het is een beetje een taal ding, maar als het toevallig is, is dat dan niet ook een reden. En welke reden zit er in toeval? Het woord truukje van ‘het valt je toe.’

RR: voor mij klinkt toeval gewoon als een heel ingewikkelde algoritme dat dan werkt. Als je maar lang genoeg door analyseert zit in toeval ook logica. Maar moet dit onderdeel wellicht nog eens verder belezen.

Andere mogelijkheid: Het is gewoon zo.

Waarom nadenken hierover? Dat is gewoon zo. Er kan een reden zijn of niet. Wat maakt het uit, het is gewoon zo.

RR: Deze mogelijkheid past bij mijn gedachte dat alles al is. Het ‘niet-zijn’, wat op zich een raar woord is. Maar als alles al is, dan is ‘wat er is’ er gewoon al. Dat is fijn en gemakkelijk. Nu nog mezelf (met name mijn ‘monkey mind’) overtuigen dat het er al is.

Andere mogelijkheid: Het kan altijd beter.

Het is zo omdat de reden is dat de Cosmos altijd een aanbod krijgt van verbetering en daarop ingaat. Het is altijd mogelijk te verbeteren. Die kans neemt de Cosmos steeds en daarmee veranderd (verbeterd) het steeds, want het wil anders zijn. Of beter zijn.

Andere mogelijkheid: Het is levenslust.

Zoals Prof Antiono Damasio, een favoriet schrijver van me, zegt dat in elke deel van ons lichaam en daarmee wellicht het heelal in iedere cel overleving zit. In zijn neurologische studie ziet die de wil tot overleven overal.

RR: doet me denken aan de uitspraak dat het lichaam een uitvinding is van de geest om te overleven. Het Idee moet voort. 

Ander mogelijkheid: De vraag is onzin.

Dat is de flauwe truuk, de vraag met een wedervraag beantwoorden.

RR: daar heb ik niet zoveel mee. Dat is de gemakkelijk truuk van filosofen alles te ondervragen en pas blij te zijn als je zegt dat je niets weet en alles in vraag stelt en je er dan bent. Ik keer het graag om, ik sla vragen over en vindt antwoorden. Hoe je dat doet kan ik niet uitleggen, moet je me maar eens vragen.. (ha, ha)

Andere mogelijkheid: De vraagsteller bestaat niet

Als de vraagsteller niet bestaan, ten minste die denkt dat die bestaat en een vraag stelt, maar stel dat die niet bestaat, dan speelt die ook geen rol in dat Cosmos geheel. Of sterker nog, dan bestaat de Cosmos ook niet. Tja, wel in zijn gedachte, maar dat is dan ergens daar, nergens anders. Dus is de reden van het bestaan van de Cosmos, dezelfde reden waarom de vraagsteller bestaat. Want dit heeft het begip en beeld of zo van de Cosmos gemaakt en stelt de vraag.

RR: dat is ook een leuke gedachte lijn. Als je niet bestaat, weet je niet of de Cosmos bestaat, wie stelt de vraag dan? Dus is de vraag een die alleen in jouw wereld gesteld is. Dus kan je daar zelf invulling aan geven. Ook wel leuk. Dan besluit ik dat de reden waarom de Cosmos bestaat is zodat ik mijn vrouw kon ontmoetten en daarmee gelukkig kon zijn.

Dat lijkt me een mooie afsluiting van dit onzinnig stuk tekst. Ergens komende maanden ga ik die niet hier plaatsen maar op een andere website die iets van ‘rudolphs rariteiten’ zal genaamd worden.

Voor nu, slaap zacht.

Rudolph

Zondag 21 maart 2021, laat in de avond.

De lente is gisteren begonnen….

Disclaimer: met deze tekst wil ik niemand op zijn tenen trappen, dus heb jij een reden, een geloof waarom dit alles is zoals het is, prima. Bovenstaande tekst is slechts om het nadenken te stimuleren.