Barbara Braams studeerde cognitieve neuropsychologie aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde bij prof. dr. Evaline Crone, aan wie ik in mijn vorige blog post aandacht gaf.

Barbara onderzoekt nu bij de Harvard University, welke invloed de sociale omgeving heeft op risicogedrag. En in mijn zoektocht om hier meer van te snappen, nam ik haar boek ‘Het riskante brein‘ uit de bieb mee.

Ik ben onderdeel van de sociale omgeving van jongeren, en wil dat graag goed inzetten om jongeren verder te helpen. Verder helpen als in zonder dat het mijn richting moet zijn, elke richting is goed, zolang zelf gekozen… maar een richting met risico op levensbedreigende situaties, awel, dat is niet zo een goed plan. In het boek lees je wat meer over de drijfveren van jongeren, waarom ze risico opzoeken. En met daar wat meer van te begrijpen, denk ik wat beter begeleiding aan de kids om me heen te kunnen geven en ze beter te snappen.

Dus las ik met aandacht het boek ‘Het riskante brein – Het belang en gevaar van risicogedrag bij jongeren‘. Aan te bevelen kan ik al direct zeggen. Een paar korte quotes hierna.

Adolescenten zijn al wel in staat om logisch na te denken, maar zijn nog niet vastgeroest in denkpatronen. Dus denk ik: vol gebruik van maken, hoe raarder hoe beter voor mij! Studenten leren snel en zijn niet bang om nieuwe dingen te proberen. Fijn denk ik dan.

Zelfcontrole, het reguleren van de impulsiviteit is een zeer belangrijke vaardigheid. Mensen die dat kunnen komen verder. Iets om in mijn lessen eens aandacht aan te geven. En dan wellicht het beroemde marshmallow experiment uit te voeren.

Breng rust in de les en wat begeleiding is slim.

Studies laten zien dat de cognitieve vaardigheden van jongeren in neutrale situaties vergelijkbaar zijn met die van volwassenen. Maar op het moment dat emotie om de hoek komt kijken gaat het minder goed. Bij een test met jongeren die een virtuele auto bestuurde, gingen die meer risico aan als vrienden meekeken, dan als een ouder meekeek.

Hersenonderzoek heeft laten zien dat jongeren een verhoogde activatie in het beloningscentrum hebben wanneer zij een beloning krijgen. Deze activatie hangt samen met hoeveel risico jongeren nemen in het echte leven. De prefrontale cortex is nog niet helemaal uitontwikkeld en die is nog voor het remmen van je gedrag. Met name in spannende of emotionele situaties is het dan moeilijk risicogedrag te stoppen.

Rudolph Regter