We-Think

Delen – creëren – innoveren

Dit boek is geschreven door Charles Leadbeater, volgens de achterflap van het boek ‘een van de werelds belangrijkste autoriteit op het gebied van creativiteit en innovatie binnen organisaties. Hij adviseerde op internationaal niveau bedrijven, steden en regeringen en was jarenlang de adviseur van Tony Blair. In 2005 werd bij uitgeroepen tot een van de grootste managementdenker ter wereld’. Las het boek in de kerstvakantie.

Wat hoef je niet te doen om een wereld ster te worden?

Een amateurgitarist Jeon-Hyun Lim (alias Funtwo) speelt hij een stuk muziek in zijn slaapkamer. Hij uploadded dat slaapkamer optreden op de Koreaanse muzieksite de Mule. Een korrilige video van vijf minuten en 21 seconden…

Eind 2008, bijna drie jaar later hadden 51 miljoen mensen Funtwo gezien. Dat is bij elkaar ongeveer 272 miljoen minuten kijktijd. (te zien op de uk.youtube) Hij hoefde dus niet: te zoeken wie een producer zou kunnen zijn, moeite te doen voor een auditie, een testbandje op te sturen, een begroting te maken, en zo voort. Dat is de grote verandering met vroeger.

Rotsblokken en kiezelstenen.

De schrijver maakt dan een sterk betoog. Hij vergelijkt de oude mediabedrijven met rotsblokken, die moeilijk zijn te verplaatsen op het strand. De kiezelstenen liggen ertussen. Maar over een tijd liggen de rotsblokken nog op het strand, overspoeld met een stijgend tij van kiezelstenen.

We-Think organisatierecept

Dit recept is van toepassing wellicht op Community’s of Practice. Zal het in de studie meenemen. Drie ingrediënten zijn er: participatie, erkenning en samenwerking. Het boek beschrijft, onderbouwd met onderzoek, hoe dit zou kunnen werken.

Drie voorbeelden van wat effect kan zijn van kennis delen in een Community of Practice. Die van Isaac Newton. Die in een lange brief aan Henry Oldernburg van de Royal Society in Londen zijn theorie over licht en kleur uiteenzetten. Omdat Oldenburg deze brief direct afdrukte in zijn tijdschrift Philosophical Transaction ontstond er een wetenschappelijke gemeenschap waarin kennis circuleerde waar we nog honderden jaren plezier van hebben gehad.

De eerste blog is waarschijnlijk ontstaan in 1993 toen webbrowersbedrijf Mosaic een pagina op haar website plaatste, getiteld What’s New, en links naar andere sites opnam. Zo schrijft Mark Brady (2005). Hiermee werd een start gemaakt met vrijelijk kennis delen. Zie ook mijn blog artikel over de impact van de boekdrukkunst waarmee we van kennis als bezit bij een, maar kennis van vele, naar met web 2.0 kennis voor allen aan het gaan zijn.

Al in 1790 leerde men de kracht van delen van kennis. Heel kort verteld zat dit als volgt. Cornwall was toen de Silicon Valley van zijn tijd. Een uitvinder, James Watt, kwam met een nieuw machineontwerp. En vroeg daar een percentage voor van de winst en men mocht de machine niet veranderen. De mijneigenaren kwamen in opstand, ze wilde de machine kunnen verbeteren. Men ging kennis delen en zelf een machine bouwen en innoveren. Die innovatie kwam onder andere door het starten van een tijdschrift, de Lean’s Engine Reporter. De ingenieurs in Cornwall wisselde via dit tijdschrift ideeen uit over verder verbeteringen van het basis ontwerp. En na een stagnatie door de gesloten kennis deling, brak een periode aan van vrijwel voortdurende innovatie. De machines die in de mijnen van Cornwall werden gebruikt werden daardoor drie keer doeltreffender dan de eerste machines van Boulton en Watt. (Frenken, 2003)

Samen met mensen in plaats van voor mensen

Het internet nodigt ons uit om na te denken en te handelen samen met mensen in plaats van voor mensen zo besluit het boek.

Maar dat samen, wat zijn daar de voorwaarden aan, waarom zou je dat doen, en kan dat altijd? Meer daarover ooit in mijn studieproduct.

Rudolph

Leeservaring

Een fijn boek, met veel verwijzingen naar andere literatuur. Aan te raden.

Bronnen

Brady, M., (2005) Blogging: Personal Participation in Public Knowledge-Building on the Web. Essex: Chimera Working Paper.

Frenken, K. & Nuvolari, A. (2003). The early development of the Steam Engine: An evolutionary Interpretation using Complexity Theory. Eindhoven: Centre for Innovation Studies.

Het boek heeft een lange lijst aan bronnen. Hierboven alleen de bronnen in relatie tot de tekst die ik heb gebruikt.

Lees verder eventueel

Op Youtube is een video te zien.

Leadbeater, C. (2010). We Think. Delen – creeren – innoveren. Den Haag: Sdu Uitgevers bv.