Sla materiaal over. Materiaal ziet je oog als sensor, elektriciteit gaat naar je hersenen, die veroorzaken een neuronenstorm en maakt een plaatje van wat je ziet. En dat ga je leuk of niet leuk vinden. Wordt het niet tijd dat materialistische aan een onderzoek te onderwerpen? En een nieuwe visie te maken daarop? Als materiaal toch alleen maar neutronen aan het werk zet, kunnen we die stap dan niet overslaan en zo het met minder materiaal gaan doen? Afijn, dat is een soort van mijn conclusie na twee boeken van Markus Gabriels te lezen.

Boeken in een zin: Gabriel neemt je door moeilijke begrippen met groot gemak en maakt het makkelijk leesbaar. Aan het eind kijk je anders tegen jezelf aan. 

De beide boeken zijn net iets te veel omvattend om in een blog een uittreksel van te maken. Hieronder een paar teasers om je over te halen de boeken te lezen.

In ‘Waarom de wereld niet bestaat’ heb ik al laten zien dat de aanname dat er een allesomvattende geheel van de wereld bestaat waartoe werkelijk alles behoort, een onzinnige gedachte is zo schrijft Gabriels. En tot die conclusie kom je als je het boek leest.

En dan het boek ‘Waarom we vrij zijn als we denken’. Hier lees je meer over dat we de aard van ons bewustzijn als een van de laatste grote onopgeloste raadsels beschouwen. Waarom zou in een willekeurig product van de natuur, wat wij als mensen zijn, eigenlijk ineens ‘het licht aangaan?’ En hoe houdt de storm van neuronen onder ons schedeldak nu eigenlijk verband met ons bewustzijn?’ 

Het boek en zijn andere boek moet je echt zelf lezen, het is je tijd waard als je wat `zweverigheid’ met makkelijk taalgebruik kan waarderen. Deze lente las ik ze en nu bij de opruim in de zomer dacht ik ze onder jullie aandacht te brengen.

Nog opzoeken nav het boek

– Het Human Brain Project dat bedoelt is om de huidige kennis van de mensen samen te vatten en een grote subsidie van de Europese Commissie heeft gekregen.

– ‘ De existentie gaat vooraf aan de essentie’ zou Sartre zeggen. Opzoeken.

– Gabriel zegt dat de menselijke geest een beeld van zichzelf maakt. Zie ook Metzinger en Daminio, denk dat ik dat nu ook wel ‘bewezen’ acht.

Over de auteur

Markus Gabriel werd geboren in 1980 en studeerde in Heidelberg, Lissabon en New York. Sinds 2009 bekleedt hij de leerstoel voor epistemologie aan de Universiteit van Bonn en is daarmee de jongste professor in de filosofie van Duitsland. Hij is ook de directeur van het International Centre for Philosophy in Bonn.

De auteur is de rijzende ster van de nieuwe filosofische scène van Duitsland. In minder dan twintig jaar heeft hij alles gelezen, alles geleerd (hij spreekt vloeiend zo’n 10 talen), vond zijn filosofische pad dat men het ‘Nieuw realisme’ noemt en slaagde er als geen ander in op een zeer jonge leeftijd om een prestigieuze academische carrière te verzoenen met een groot publiek succes van zijn boeken en TED talks.

Rudolph