Gameboy, boek van Michiel Smit

Een boek waarin de schrijver, Michiel Smit beschrijft hoe hij verslaafd raakte aan gamen, de gameboy had hem helemaal in de greep.

Smit is columnist voor Happines en opdrichter van deStichting New Game, die zich inzet voor meer kennis en begrip van gameverslaving. 

Het boek is aardig om te lezen, meer een biografie dan een hulpboek. Een paar delen die me bijblijven:

Verslaving is de tragische poging om een interne disbalans te stabiliseren met externe middelen die de eigenlijke kern van die disbalans niet verhelpen. We gebruiken, voelen ons even beter, maar de disbalans blijft en daarmee ook het negatieve motief tot gebruik. De essentie van verslavingsgevoelige dingen zijn: ze kraken ons beloningssysteem en maken dat we ons initieel snel eventjes beter voelen… En tja… dan na een tijd gaat de oplossing een probleem op zichzelf worden….

Ook een mooie tekst: ‘Miljarden liters menselijke aandacht die dagelijks door de steeds talrijkere schermen rondom ons wegvloeien. Alle blikken die niet worden gewisseld, alle dingen die niet worden gezegd. Zoveel menselijk potentieel steeds sneller rondgepompt in die strijd voor lies en retweets.

En, scholen hebben geen idee in welke concurrentieslag ze zijn beland om de aandacht van jonderen. Alsof de digitale revolutie wel meevalt. Die is denk ik eerder te groot om te bevatten schrijft Smit. 

Een boek om eens te lenen en snel doorheen te lezen. 

Rudolph Regter